maandag 26 april 2010

71. Leren haken

Omdat ik al kan breien, maar nooit heb leren haken vond ik dat dit dan maar op mijn Dayzerolijst moest komen. En omdat er op Fok!forum een erg aanstekelijk haaktopic liep, heb ik dus een haakboek uit de bieb gehaald en haaknaalden en katoen gekocht.

Na het haken van een berg lossen als begin, was het tijd voor het leren haken van "vasten". Dat ging op zich best goed, maar zoals de foto hiernaast laat zien viel het nog niet mee om hetzelfde aantal steken te houden. Ongewild minderde ik telkens een steek door elke toer verkeerd te beginnen of eindigen en werd mijn proeflapje dus steeds smaller.

Gelukkig was dit na het nog eens nauwkeurig bestuderen van het boek iets duidelijk en bleef m'n aantal steken toen wel netjes gelijk. Daarna was het tijd voor meer verschillende basissteken: de halve vaste, het halve stokje, het stokje en het dubbele stokje.



Uiteindelijk had ik zo een proeflapje van een centimeter of 40 :D en dat vond ik wel genoeg geoefend met een proeflapje. Tijd voor nieuwe dingen dus: de volgende stap zou een plat rondje worden om zo ook meteen te oefenen met steken meerderen en beginnen in een lus.

Wordt vervolgd dus en dan ga ik meteen ook even bedenken wanneer ik dit doel als gehaald ga beschouwen.

41. Random Wikipedia artikel (12/143)

Nieuwe week, nieuw random Wiki-artikel!

En deze week kom ik uit bij de samenstelling van de Franse wielerploeg La Francaise des Jeux in 2000.

Het artikel bestaat uit 1 tabel met hierin alle leden van de ploeg, zonder enige verdere informatie of uitleg. Even tellen levert de info op dat er 25 renners in de ploeg zaten, van wie de overgrote meerderheid (17!) uit Frankrijk komt. De andere 8 renners waren 2 Zwitsers, 2 Denen, een Italiaan, een Belg, een Australiër en een Pool. Aangezien ook de geboortedata van de heren vermeld zijn, weet ik nu dat de oudste renner dat jaar 32 werd en de jongste 19. Ook kan ik zien dat slechts 6 renners dat jaar nieuw bij de ploeg waren, de andere reden ook in 1999 al voor La Francaise des Jeux.

Tot zover dit artikel, volgende week weer een nieuwe (wieler?)ronde.

55. 10 verschillende taarten bakken (1/10)

Wat te doen als je als doel hebt "taarten bakken" en je hebt een boel eieren over: dan bak koop je een pot kersen en bak je clafoutis!


Dit recept stond op mijn culinaire kalender en was ideaal om de met Pasen niet opgebruikte eieren op te maken.

Verwarm de oven voor op 175 graden. Vet een grote lage ronde overschaal (28 cm doorsnede) heel goed in. Laat een pot kersen op sap goed uitlekken en verdeel de kersen over de vorm. Smelt 50 gram boter en voeg hier 25 gram gezeefde bloem, 75 gram suiker, 2 dl melk, een snufje zout en 4 eieren aan toe. Klop dit met de mizer tot een dun, glad beslag. Schenk het beslag over de kersen en strooi er wat amandelschaafsel overheen. Bak de clafoutis in 45 minuten, tot de bovenkant goudgeel en stevig is. Lauwwarm of koud serveren met poedersuiker erover.

Het resultaat was erg geslaagd. Ik had al eens eerder clafoutis gebakken en toen vond ik het resultaat iets te veel naar ei smaken, maar deze keer was het perfect geworden. Dit recept is dus een blijvertje.
Deel 1 van 10 zeer geslaagd :)

zondag 18 april 2010

Mini-updates

Hier weer wat kleine updates die elk afzonderlijk geen hele blogpost waard zijn :)

Doel 48: Het heeft even geduurd, maar "Storm in juni" is uit. Een mooi boek, over de Frankrijk in de 2e Wereldoorlog. Dit was 4 van 10 en boek 5 heb ik al in huis, geleend van Lianne, dus dit doel gaat lekker.

Doel 69: Door dit doel maak ik weer veel meer foto's en dat is mooi want die heb je immers nooit genoeg van leuke dingen of momenten.

Doel 5: Het hardlopen gaat nog steeds prima en een rondje van 12.5 km zoals gisteren met Lianne tikt natuurlijk lekker aan :D Komende week helaas weinig tot geen tijd en gelegenheid om hard te lopen, maar volgend weekend komt dat vast weer goed.

Doel 44: Afgelopen week was "Music & Lyrics" op TV. Natuurlijk is dat een ontzettende chick-flick, maar hé, ik ben natuurlijk stiekem af en toe ook een chick. Bovendien was ik alleen thuis en had ik niks beters te doen :P Dus dat werd een avondje Hugh Grant en Drew Barrymore. Geen superfilm, maar in z'n soort zeker één van de leukere. Vooral de beginscene waarin je Hugh Grant als lid van een 80's popgroep ziet is erg grappig en dat liedje hangt dan nu ook al een paar dagen in m'n hoofd. De rest van het verhaal is vrij simpel: Grant moet een liedje schrijven voor een hip tienersterretje van nu. Hij is goed in melodiën maar kan niets met teksten. Barrymore is het meisje dat zijn planten komt verzorgen en natuurlijk blijkt zij nou net talent voor het schrijven van teksten te hebben. Uiteindelijk eindigt de film dus, na uiteraard de nodige strubbelingen, met een concert waarbij het natuurlijk geweldige liedje ten gehore wordt gebracht en met een romance tussen Drew en Hugh.
Dit was dus film 2 van 26 en na de P is nu ook de M van de lijst.
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Doel 41: Ook nu weer een willekeurig Wiki-artikel. Deze keer is het Adios Nonino. Deze tango is vooral bekend van de bruiloft van Willem-Alexander en Maxima, waar hij werd vertolkt op de bandoneon door Carel Kraayenhof. Ik was zelf eigenlijk in de veronderstelling dat het nummer door hem en speciaal voor die gelegenheid was geschreven, maar dat is dus niet zo. Het stuk is uit 1959 en werd door Astor Piazzolla geschreven na het overlijden van zijn vader.
Het stuk heeft (in de Kraayenhof versie) tot nu toe ook 4 keer in de top 2000 (van Radio 2) gestaan met als hoogste positie 999 in 2007.

Doel 59: Voor april werd het nieuwe gerecht van de maand "Spinazie met bechamelsaus". Het was erg lekker en we gaan het zeker nog een keer maken.

maandag 12 april 2010

8. 10 geocaches per jaar vinden (3/10 voor 2010)

Al sinds 2005 heb ik een GPS en het eerste jaar ging ik daarmee regelmatig geocachen. Sindsdien heb ik helaas minder tijd over, dus werd er ook weinig meer gegecached. Jammer, dus het werd meteen één van de eerste doelen op mijn Dayzerolijst om dit weer vaker te doen.

Goede Vrijdag was de eerste gelegenheid die zich voordeed. Gewapend met GPS, batterijen, wat printjes van caches, pennen, genoeg proviand en nog wat zooi ging ik dus op weg naar de Amsterdamse Waterleidingduinen voor het zoeken van een drietal caches. Een heerlijk gebied waar je prima kan wandelen. In het begin kwam ik nog veel hardlopers, wandelaars en Nordic walkers tegen, maar al gauw werd het rustiger en rustiger en kwam ik voornamelijk nog herten tegen. Die laatsten waren overvloedig aanwezig. Ik heb er die dag in totaal minstens 100 gezien en meerdere malen heb ik ze per ongeluk weggejaagd door ineens over een duintop te klimmen of in de bosjes een tak te laten knappen.



Maargoed, ik kwam dus voor de caches. De eerste cache was een multi, waarbij je meerdere punten afloopt en met de daar gevonden gegevens een eind-coordinaat berekend. Dit eind-coordinaat liet zich wel makkelijk berekenen maar door alle hekken en watertjes niet zo makkelijk benaderen. Een tijd lang kwam ik niet dichterbij dan 500m, wat vrij frustrerend was. Gelukkig zag ik op het schermpje van mijn GPS dat 1 van de andere caches die ik wilde vinden, dichter in de buurt was, dus die ben ik eerst gaan zoeken. En met succes, want "Driftige Astrid liet zich snel vinden. Hier zat ook een travelbug in, een item dat van cache naar cache reist, dus die moest natuurlijk mee. Vervolgens ging ik weer op zoek naar de daadwerkelijke cache van "OASE", wat nog steeds niet eenvoudig was. Ook nu liet de cache zich niet makkelijk benaderen, dus ik ging maar snel door naar de derde op het targetlijstje. Deze was nog wel een eindje wandelen en ook hier had ik, gehinderd door water en hekken moeite om in de buurt te komen. Uiteindelijk kwam ik wel dichtbij, maar werd ik met een ander probleem geconfronteerd: Er stonden hekken om het stukje waar de cache zou moeten liggen heen en er stonden in het gebiedje ook schapen (of moeflons?) te grazen. Het was onduidelijk of je er nu in mocht of niet en braaf als ik ben, besloot ik (na telefonische controle van het coordinaat bij mijn hulplijn thuis) maar te gaan voor niet doen. Ook al omdat ik nog steeds een vrouw alleen was en een tikkeltje bang voor die beesten. Verder was het erg rustig in het gebied, de laatste 3 uur had ik maximaal andere 10 mensen zien wandelen.
K, dan dus maar weer op zoek naar de OASE. Deze keer kwam ik redelijk aan de goede kant uit en kon ik de cache wel naderen. Bizar genoeg kwam ik tegelijk met een ander cacheteam bij de cache aan. Toen dus maar even samen gelogd, kennis gemaakt en TB's uitgewisseld. Hierna was ik wel weer even klaar met wandelen, ik had er al ruim een halve dag op zitten. Helaas moest ik toen nog 4 kilometer terug naar m'n auto, dus de volgende dag had ik best een beetje spierpijn.



Eenmaal thuisgekomen moesten de al dan niet gevonden caches natuurlijk ook nog even op internet gelogd worden en hierbij bleek dat ik gewoon over de hekken had gemogen om de niet gevonden cache te zoeken. Domdomdom, volgende keer toch maar weer de hele omschrijving meenemen en niet alleen het coordinaat. Naja, wel 2 gevonden caches erbij en dus al 20% voltooid van het 2010-deel van dit doel.

De volgende dag ving zoonlief iets op over geocachen. Aangezien hij al eens eerder mee was gaan cachen toen we op vakantie waren en schatten zoeken helemaal het einde is als je 3 bent, moesten we natuurlijk meteen samen op pad. Gelukkig zijn er ook caches die iets haalbaarder zijn met weinig tijd en een ukkie van 3, dus het werd een makkelijke cache in goed begaanbaar gebied. Hij zat ergens in Leiden met magneten in een kunstwerk verstopt en was gelukkig goed te vinden. We hadden nog wat coordinaten bij ons, maar gebrek aan puzzelkunsten en de regen gooiden roet in het eten, dus het bleef bij eentje.

Tussenstand dus 3/10 en inmiddels heb ik ook alweer allerlei lokaties van mysterycaches bij elkaar gepuzzeld, dus die komen binnekort aan bod.

41. Random Wikipedia artikel (11/143)

Nieuwe week, nieuw artikel en zowaar: het is een vrij lang artikel deze keer.

Het onderwerp is de Oekraiense zwemmer Igor Borysik. Niet de minste, want hij heeft een aantal medailles op Europese en Wereldkampioenschappen gewonnen. Zijn specialiteit is de schoolslag en hij maakte zijn debuut in 2002. In 2008 deed hij ook mee aan de Olympische Spelen. Hoe hij het momenteel doet, vermeldt het artikel niet: de laatste resultaten dateren van 2008.

Wel bijzonder. Er staat een heleboel op Wikipedia, maar er zijn toch wel veel dingen erg beknopt of gedateerd. Misschien moet ik daar een nieuw doel voor een volgende 101 lijst van maken: elke week/maand een Wikipedia-artikel updaten of schrijven :)

zondag 11 april 2010

92. 50 gebaren leren (42/50)

Deze log schreef ik al zowat een maand geleden, maar op de één of andere manier heb ik niet op publiceren, maar op opslaan gedrukt waardoor hij ergens in een zwart gat verdwenen was. Nu vond ik hem terug en post ik hem dus maar alsnog.

Al een tijd gebruiken we hier thuis bij het praten met en tegen Isis ook gebaren. Dit omdat bij kindjes met Down Syndroom in hun taal- en spraak-ontwikkeling vaak nog net wat meer achter lopen dan op de andere ontwikkelingsgebieden. Tot voor kort kende ik alleen maar een stuk of 10 gebaren, te weten: eten, drinken, slapen, lekker, goed, klaar, op, etc.
Nu kregen we net in de tijd dat ik aan mijn 1001 dagen begon een mailtje van de kern Groene Hart van de SDS over een gebaren workshop. Natuurlijk hebben we ons meteen opgegeven en zo hebben we dus afgelopen woensdagavond een workshop gebaren gedaan waarbij we in heel rap tempo er nog een heleboel bij hebben geleerd.
Eerst deed de logopediste de gebaren voor waarna wij ze nadeden en na een stuk of wat volgde er een oefening waar we de geleerde gebaren natuurlijk in moesten gebruiken. Na een aantal series gingen we zelfs gezamenlijk een sprookje lezen met gebarenondersteuning :D
Omdat het in een razend tempo ging en ook niet alle gebaren voor ons dagelijks voorkomen (Isis is nog wat te klein voor tafeldekken, koken, naar de film :P), ben ik
er ook alweer een heel stel vergeten. Maar de volgende weet ik allemaal nog wel en tellen dus mee voor de 50:
goedemorgen, goedenavond, goedenmiddag
bedankt, sorry
wie/wat/waar?
pijn
ook, eerst
papa, mama, oma, opa
meisje, jongen
boos (kind)
bord, mes, vork, lepel
boterham
kaas, melk, thee, koffie, water
smeren
honger, dorst
doen, zitten, staan, liggen
kijken, luisteren,
gooien, pakken, spelen
lamp, radio, tv, boek

Een hoop geleerd dus zoals je ziet :D De teller mag nu naar 42 als ik goed geteld heb, dus ik ben al een heel eind op weg.

zaterdag 3 april 2010

41. Random Wikipedia artikel (10/143)

Wegens laat en moeten slapen enzo deze keer alleen maar een linkdump van mijn Wikipedia-artikel van deze week: Royal Air Maroc.

Voor de verandering een relatief lang artikel, net nu ik geen tijd/zin heb het uitgebreid te bespreken :D

donderdag 1 april 2010

6. Een maand lang elke dag de Wii Fit Test doen

Dinsdag meldde ik al dat het prima ging met het "elke dag de Wii Fit test doe" doel en nu kan ik het bewijs laten zien: het is me gelukt om hem de hele maand maart elke dag te doen.

Eén keer heb ik doordat ik laat thuis kwam en de test pas na middernacht kon doen iets gesmokkeld met de dagen, maar uiteindelijk heb ik hem wel netjes 31 keer gedaan tussen opstaan en slapen gaan :)

Doel behaald dus en weer 5 euro in de pot.

36. Me aanmelden bij de bloedbank

Zoals ik eerder al schreef, was het gisteren tijd voor de laatste stap van doel 36: de eerste echte bloeddonatie.

Omdat ik meteen uit m'n werk zou gaan, had ik 's middags in m'n pauze al extra wat gegeten zodat ik niet al te flauw en leeg daarheen zou gaan. Net na vijven dus de deur uit op m'n werk en na wel 2 minuten lopen (ik was al langer onderweg geweest binnen het ziekenhuis) kwam ik aan bij de bloedbank. Daar mocht ik mijn oproep en mijn rijbewijs aan de baliemedewerker geven die de oproep scande en na controle mijn rijbewijs terggaf. Van hem kreeg ik een vragenlijst in een rood mapje om in te vullen. Na het invullen mocht de lijst in een brievenbakje op de balie en moest ik even wachten tot ik opgeroepen werd. Dat duurde wel even, maar gelukkig had ik nog een boek in m'n tas. Toen werd plotseling de achternaam van m'n man opgeroepen. Niemand reageerde, dus uiteindelijk liep ik er maar heen, want dan bedoelden ze vast mij, ook al gebruik ik altijd mijn meisjesnaam. En inderdaad, ik was aan de beurt :) Het computersysteem kan kennelijk niet overweg met eigenwijze vrouwen die hun eigen naam aanhouden want zodra de naam van je echtgenoot er ook in staat, word je dus ook met die naam aangesproken. Even onthouden dus voor de volgende keer.

Vervolgens werd in een apart hokje door een verpleegkundige mijn bloeddruk gemeten en met een druppel bloed van een vingerprik ook mijn hemoglobinegehalte. Beide waren prima in orde dus dat was alvast één hindernis die genomen was. Toen de vragenlijst. De voorkant was OK... en toen bleek er dus ook nog een achterkant te zijn met tig aankruisvakjes ja/nee. Oeps, die had ik over het hoofd gezien. Domdomdom.
Gelukkig kan ik snel lezen, dus na supersonisch snel invullen was ook dat OK. Vervolgens probeerde de verpleegkundige een hele rij stickers uit te draaien. Makkelijk klusje, maar niet als je je verslikt in je kauwgom en in een hoestbui van 3 minuten belandt. Nadat ik nog even twijfelde of ik niet op zoek moest gaan naar een glas water of hulp voor het geval ze erin bleef, bedaarde ze eindelijk zodat ze de stickers eruit liet rollen en ik weer op een andere wachtplek mocht plaatsnemen.

Dit keer was het wachten snel gebeurd en mocht ik met weer een andere dame meelopen naar de afnameplek. Dit was een kantelbare stoel waar ik zowat in moest klimmen :) Weer werd mijn geboortedatum gecontroleerd en na wat uitleg ging ze dan daadwerkelijk prikken. De naald zag er wel heftig en dik uit, maar ondanks dat ik niet supermakkelijk prikbaar ben, zat ie er meteen helemaal goed in. Toen werd het systeem met slangetjes en zakken erin vastgeklikt, de hele boel vastgeplakt met twee tapejes en begon het bloed te lopen. Ondertussen legde ze uit dat het bloed in het kleine zakje voor de noodzakelijke testen was en alleen de eerste grote zak vol moest met bloed. De andere zakken waren om later in het lab de verschillende componenten (plasma, bloedplaatjes en rode bloedcellen) van het bloed te kunnen scheiden. Ook gaf ze me nog een blaadje met tips voor na de donatie. Daar stond op dat heftig sporten niet verstandig is meteen na een donatie, dat je de eerste dag erna veel moet drinken om het vocht aan te vullen etc etc. Hierna controleerde ze hoe snel mijn bloed liep en dat bleek iets te langzaam dus ik kreeg een soort knijpballetje om het stromen wat te stimuleren. Dat hielp want na 6 minuten was m'n zak ineens al helemaal vol en was de daadwerkelijke donatie alweer klaar.
Omdat het de eerste keer was, moest ik nog even rustig blijven liggen en iets drinken voordat ik weer op mocht staan. Na een glas appelsap mocht ik wel opstaan en omdat ik me helemaal prima voelde, ben ik toen ook meteen naar huis gegaan.
Al met al heeft het me denk ik drie kwartier gekost, dus dat viel me erg mee. Nu dus maar wachten op de volgende oproep over een maand of 4 :)

Bij deze is doel 36 dus helemaal afgesloten!